سزارین یا زایمان سخت و شیر دادن
پس از سزارین و نیز زایمان طبیعی طولانی و سخت ممکن است بهبودی با مشکل روبه رو شود. در هر دو مورد احتمالا به مراقبت های پزشکی و پرستاری بیشتری نیاز خواهید داشت. مواردی چون بخیه کردن شکم، ترمیم مهبل یا پارگی های اطراف آن یا دیگر نیازهای فوری ممکن است باعث به تعویق افتادن اولین شیردهی شوند. اگر سزارین کرده باشید میزان ترشح کم اکسی توسین و افزایش ناچیز سطح پرولاکتین ممکن است باعث تاخیر در ترشح شیر شود.
برخلاف تصوراتی که در این زمینه وجود دارد، پژوهش ها نشان داده اند زنانی که زایمان های سخت داشته اند مانند مادرانی که زایمان طبیعی و بدون مشکل داشته اند کودک خود را تا مدت ها شیر می دهند. برای شروع شیرد هی پس از سزارین یا زایمان طبیعی سخت، از پرستار بخواهید کودک را نزد شما بیاورد و در اولین فرصت به او شیر دهید. اگر قبل از.اینکه اثر داروهای بی حسی و بی هوشی از بین بروز شیردهی را شروع کنید درد کمتری خواهید داشت. به پهلو بخوابید و کودک را شیر دهید و برای شیر دادن به کودک، از دیگران نیز کمک بگیرید.
پس از مرخص شدن از بیمارستان و آمدن به منزل استراحت کنید، آرامش خود را حفظ کنید و بر شیر دادن به کودک تمرکز کنید. برای کارهای منزل از دیگران کمک بخواهید. ممکن است بهترین حالات برای شیردهی به این صورت باشد که دراز بکشید یا بنشینید طوری که تکیه داده باشید و بالشی روی پایتان باشد.
برای کاهش درد از مسکن استفاده کنید زیرا تاثیر چندانی در کودک نخواهد داشت. درد شدید ممکن است باعث بروز مشکل در شیودهی و مراقبت از کودک شود.
کودک نارس، بیمار و با بستری در بیمارستان
اگر کودک شما نارس، بیمار و یا در بیمارستان بستری باشد، ناراحت و نگران سلامتی او خواهید بود. شیردهی روشی مهم برای مراقبت از کودک است، با شیردادن می توانید به کودک احساس آرامش و محبت بدهید و شیر شما باعث تقویت دستگاه ایمنی و محافظت او در برابر عفونت های مختلف می شود.
شیر مادرانی که کودک آنها نارس است در مقایسه با شیر مادرانی که کودکان آنها در موعد مقرر به دنیا آمده اند حاوی پروتئین، نیتروژن، سدیم، کلسیم، چربی و کالری بیشتری است. چون نوزادان نارس و بستری در بیمارستان در خطر ابتلا به عفونت هستند، اجزای شیر که نقش محافظتی دارند، اهمیت ویژه ای پیدا می کنند. کودکادن نارسی که از شیر مادر تغذیه می کنند، در مقایسه با کودکان نارسی که شیر خشک مصرف می کنند کمتر دچار عفونت و مشکلات دفع می شوند. به علاوه، کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند در مقایسه با دیگر کودکان، ضریب هوشی بیشتری در۸ سالگی دارند.
اگر کودک نمی تواند شیر بحورد یا پستان شما را بمکد با استفاده از شیر دوش، آغوز یا شیر خود را بدوشید. به محض این که کودک قادر به خوردن شیر شد، با استفاده از سرنگ یا قطره چکان به او شیر دهید و این کار را تا زمانی که بتواند از پستان شما شیر بخورد ادامه دهید. سعی کنید در کنار کودک در بخش مراقبت های ویژه باشید و در معرض عفونت هایی قرار بگیرید که کودک را تهدید می کند. سیستم ایمنی رشد یافته شما می تواند پادتن هایی برای از بین بردن این عفونت ها بسازد و این پادتن ها که در شیر شما وجود دارند، کودک را از مبتلا شدن به عفونت محافظت می کنند. توانایی بدن شما در تولید پادتن، زمانی که با کودک تماس نزدیک بدنی دارید افزایش می یابد.
برای شروع شیردهی و حفظ مقدار شیر و غلبه بر مشکلات احتمالی، از همسر، پرستاران و پزشکان کمک بگیرید. همچنین می توانید از توصیه ها و راهنمایی های دیگر والدین که کودک نارس، بیمار یا بستری در بیمارستان دارند استفاده کنید.
شیردهی هنگام بیماری یا بستری بودن در بیمارستان
یا وجود بیماری و یا تحت درمان بود.ن در بیمارستان، برای مراقبت و شیردهی کودک نیز فرصت دارید. از کارکنان بیمارستان راهنمایی های لازم را دریافت کنید. اگر می توانید کودک را کنارتان نگه دارید، او را شیر دهید و بغل کنید. اگر از کودک دور هستید، شیر خود را بدوشید و از همسرتان بخواهید در تغذیه کودک به شما کمک کند.
نظرات